- žūtingas
- žūtìngas, -a adj. (1) NdŽ, KŽ 1. lemiantis žūtį, žuvimą: Jį juk tikrai jisai siuntė į kovą žūtingą HI. 2. pražūtingas, pragaištingas: Nedovanotina ir žūtinga politikos klaida VŽ1905,239.
Dictionary of the Lithuanian Language.
Dictionary of the Lithuanian Language.
žūtingumas — žūtingùmas sm. (2) NdŽ, KŽ kng. → žūtingas … Dictionary of the Lithuanian Language